Nic do stracenia

Polecam, dobra książka, bardzo dobra.
Ciekawa byłam końca ... a jednak nie chciałam aby się skończyła.

Polecam, dobra książka, bardzo dobra.
Ciekawa byłam końca ... a jednak nie chciałam aby się skończyła.

Lepsza część od poprzedniej, książka mnie pochłonęła, dość szybko ją przeczytałam. Akcja nie zwalnia tempa, przeciwnie. Kilku kwestii się domyśliłam, zwłaszcza jednej z kluczowych, więc pod koniec nie byłam zaskoczona. Dużo się tutaj dzieje, mamy sporo mocno naciąganych wątków i odczuwałam momentami przesyt dość nierealnych zwrotów akcji. Co nie udało się panu Remigiuszowi Mrozowi, Przemysławowi Piotrowskiemu wyszło całkiem nieźle,. Mimo braku realności nie odczuwam takiej irytacji jak podczas lektur pierwszego z panów w których to brakowało tylko lądowania kosmitów. U Piotrowskiego wszystko jakoś się klei i to nawet pomimo wymienionych przeze mnie zastrzeżeń. Na plus przyciągająca uwagę okładka. W tej części sympatią obdarzyłam Zygmunta i bliską mu osobę (sama jestem zaskoczona, ale ich relacja była niesamowicie intrygująca i poruszająca). Wobec Luty mam sprzeczne odczucia, niby jej się kibicuje, ale jednocześnie nie jestem w stanie obdarzyć tej postaci sympatią. Nietuzinkowy bohater Władymir i jego heroiczny czyn przyprawiły mnie niemalże o wzruszenie! Trochę za dużo działo się w zakończeniu całej historii, mnogość wątków, poplątania ich i pomieszania, braku realności sprawiły, że poczułam przesyt i znużenie. Ode mnie 9/10. Zapewne zabiorę się za kolejną część chcąc przede wszystkim poznać dalsze perypetie Zygmunta Szatana.

Lepsza część od poprzedniej, książka mnie pochłonęła, dość szybko ją przeczytałam. Akcja nie zwalnia tempa, przeciwnie. Kilku kwestii się domyśliłam, zwłaszcza jednej z kluczowych, więc pod koniec nie byłam zaskoczona. Dużo się tutaj dzieje, mamy sporo mocno naciąganych wątków i odczuwałam momentami przesyt dość nierealnych zwrotów akcji. Co nie udało się panu Remigiuszowi...

Dobrze się czyta, chyba bardziej mi się podobała niż pierwsza część. Jeden myk od razu wyczułam, drugiego nie.

Dobrze się czyta, chyba bardziej mi się podobała niż pierwsza część. Jeden myk od razu wyczułam, drugiego nie.

Czytając powieści Przemka Piotrowskiego, czy to thrillery czy kryminały, mam wrażenie że wchodzę na wyższy poziom literacki. Kontynuacja losów Luty jest tego idealnym przykładem. I po mimo że autor nikogo nie oszczędza, nie ma tu tematów tabu, przez powieść się płynie, wręcz chłonie każdą stronę, każde zdanie. A Luta Karabina staje się moją ulubioną postacią literacką. Polecam każdemu szukającemu mocnych wrażeń.

Czytając powieści Przemka Piotrowskiego, czy to thrillery czy kryminały, mam wrażenie że wchodzę na wyższy poziom literacki. Kontynuacja losów Luty jest tego idealnym przykładem. I po mimo że autor nikogo nie oszczędza, nie ma tu tematów tabu, przez powieść się płynie, wręcz chłonie każdą stronę, każde zdanie. A Luta Karabina staje się moją ulubioną postacią literacką....

Bardzo brutalna książka, ale świetnie się czyta, zaskakująca i nieprzewidywalna. Przemoc, bezwzględność, brutalność, zemsta, trup goni trupa, a w tym wszystkim matka dwojga dzieci. To wszystko znajdziemy w powieści.

Bardzo brutalna książka, ale świetnie się czyta, zaskakująca i nieprzewidywalna. Przemoc, bezwzględność, brutalność, zemsta, trup goni trupa, a w tym wszystkim matka dwojga dzieci. To wszystko znajdziemy w powieści.

Luta Karabina przeżyła koszmar kiedy to jej córeczka została porwana przez grupę przestępczą zajmującą się handlem żywym towarem. Karabina była jedną z najlepszych kobiet w siłach specjalnych i wraz z pomocą byłego policjanta Zygmunta Szatana odzyskała córkę z rąk porywaczy. Po tych wydarzeniach Luta starała się prowadzić spokojne życie, niestety okazało się, że ktoś zaczął interesować się sprawą, a na domiar złego zmarł jej dziadek. Karabina wraz z dziećmi udała się do Turcji żeby pożegnać ukochanego krewnego. Dopiero tam dowiedziała się czym jest prawdziwe piekło.

"Nic do stracenia" to drugi tom serii "Luta Karabina" z gatunku kryminał, thriller. Jest to również powieść jednego z moich ulubionych, rodzimych pisarzy, który napisał świetny cykl o Igorze Brudnym. Przemysław Piotrowski jest autorem, który nigdy mnie nie zawiódł, a sięgając po jego twórczość wiem czego mogę się spodziewać. W tym przypadku ponownie zostałam wciągnięta do świata pełnego brutalności, krzywdy, przerażających wydarzeń oraz bezwzględnych postaci. I tak jak w przypadku poprzednich historii teraz również nie mogłam oderwać się od książki, która okazała się niezwykle angażująca i poruszająca. W tej serii podoba mi się fakt, że Przemysław Piotrowski w głównej roli umieścił silną, zdeterminowaną i odważną postać kobiecą, która zrobi wszystko żeby ocalić swoich bliskich. Książka z pewnością nie przypadnie do gustu osobom wrażliwym, ponieważ w środku znajdziemy wiele krwawych i szokujących opisów. Natomiast fani autora oraz miłośnicy gatunku powinni być jak najbardziej zadowoleni z lektury.

Luta Karabina przeżyła koszmar kiedy to jej córeczka została porwana przez grupę przestępczą zajmującą się handlem żywym towarem. Karabina była jedną z najlepszych kobiet w siłach specjalnych i wraz z pomocą byłego policjanta Zygmunta Szatana odzyskała córkę z rąk porywaczy. Po tych wydarzeniach Luta starała się prowadzić spokojne życie, niestety okazało się, że ktoś zaczął...

"Nic do stracenia" Przemysława Piotrowskiego to książka, która na pewno nie zawiedzie miłośników literatury sensacyjnej. Autor stworzył dynamiczną, pełną napięcia historię, która wciąga czytelnika od pierwszych stron i nie pozwala mu się oderwać aż do samego końca. Akcja jest nieprzewidywalna, pełna zwrotów, które zaskakują nawet najbardziej doświadczonych czytelników.

Luta Karabina oraz Zygmunt Szatan to postacie pełne głębi, autor doskonale oddaje ich wewnętrzne konflikty, demony i zmagania, co sprawia, że czytelnik czuje się z nimi emocjonalnie związany. Wątki poboczne, choć na pierwszy rzut oka wydają się niezwiązane z główną fabułą, z czasem splatają się w niesamowicie interesujący sposób, tworząc spójną całość i dodając głębi postaciom.

Język użyty w książce jest prosty, ale skuteczny, co sprawia, że czytanie jest przyjemne i łatwe. Opisy miejsc, sytuacji i postaci są bardzo plastyczne, co pozwala czytelnikowi przenieść się w świat stworzony przez autora i przeżywać wszystkie emocje razem z bohaterami.

To doskonały przykład gatunku sensacyjnego, który potrafi wciągnąć i zaskoczyć czytelnika. Warto sięgnąć po tę powieść, jeśli szukasz emocjonującej lektury, która pozwoli ci oderwać się od rzeczywistości na kilka godzin. Zdecydowanie polecam!

"Nic do stracenia" Przemysława Piotrowskiego to książka, która na pewno nie zawiedzie miłośników literatury sensacyjnej. Autor stworzył dynamiczną, pełną napięcia historię, która wciąga czytelnika od pierwszych stron i nie pozwala mu się oderwać aż do samego końca. Akcja jest nieprzewidywalna, pełna zwrotów, które zaskakują nawet najbardziej doświadczonych...

Przy kontynuacjach, istnieje obawa czy ta druga część z serii będzie też taka dobra jak pierwsza.
Rozmawiałam na targach w Krakowie z Autorem i mówił że jak pierwsza mi się podobała to tutaj też będzie dobrze. I... absolutnie miał rację 😁

Luta Karabina to silna, inteligentna, zdeterminowana, po prostu konkretna bohaterka. Jej przeszłość, tym czym się zajmowała i zajmuje tylko to potwierdza.

Ale każda matka rozpada się na miliardy kawałków kiedy dzieje się coś z jej dziećmi. Nie inaczej jest z Lutą...

Wyjazd do Turcji na pogrzeb dziadka, wywraca kolejny raz jej życie do góry nogami... Jej świat się skończył, ale musi dokonać zemsty... Zemsta to to co ją utrzymuje przy życiu...

Co się wydarzyło, dlaczego i jak i kto... wiadomo trzeba przeczytać 😁
Ciężko mi jest pisać o fabule bo nie chce zbyt dużo zdradzać, tymbardziej jeśli ktoś nie czytał pierwszej części.

Przy kontynuacjach, istnieje obawa czy ta druga część z serii będzie też taka dobra jak pierwsza.
Rozmawiałam na targach w Krakowie z Autorem i mówił że jak pierwsza mi się podobała to tutaj też będzie dobrze. I... absolutnie miał rację 😁

Luta Karabina to silna, inteligentna, zdeterminowana, po prostu konkretna bohaterka. Jej przeszłość, tym czym się zajmowała i zajmuje...

Luta to taka Monkika z rebeliantow , Silna babka ktora na wlasnej skorze poczula ze zycie to nie bakjka i nauczyla sie byc .....i walczyc o to co dla niej wazne

Luta to taka Monkika z rebeliantow , Silna babka ktora na wlasnej skorze poczula ze zycie to nie bakjka i nauczyla sie byc .....i walczyc o to co dla niej wazne

Kontynuacja Luty Karabiny, ciekawa, ale też przewidywalna - tak podejrzewałam. Ciekawi mnie teraz ciąg dalszy ,kto, co i jak teraz rozprawi się z nowym wyzwaniem Luta .

Kontynuacja Luty Karabiny, ciekawa, ale też przewidywalna - tak podejrzewałam. Ciekawi mnie teraz ciąg dalszy ,kto, co i jak teraz rozprawi się z nowym wyzwaniem Luta .